Το απόστημα του δοντιού είναι μια οδοντιατρική ασθένεια που χαρακτηρίζεται από έναν γεμάτο πύον θύλακα που αναπτύσσεται μέσα ή γύρω από ένα δόντι και προκαλεί πόνο και δυσφορία. Αυτή η κατάσταση μπορεί να προκαλέσει πρήξιμο, πόνο, πυρετό και δυσάρεστη γεύση μετά το φαγητό. Οι πιο συχνές αιτίες αυτής της βακτηριακής λοίμωξης περιλαμβάνουν την οδοντική τερηδόνα που δεν έχει αντιμετωπιστεί, την ασθένεια των ούλων και τη βλάβη των δοντιών. Οι καλές πρακτικές στοματικής υγιεινής, οι οδοντιατρικές εξετάσεις ρουτίνας και η λήψη επείγουσας οδοντιατρικής θεραπείας σε περίπτωση εμφάνισης οποιουδήποτε συμπτώματος είναι παραδείγματα ορισμένων προληπτικών μέτρων που μπορείτε να λάβετε. Σε αυτό το άρθρο, θα συζητήσουμε τι είναι το απόστημα των δοντιών, τις αιτίες, τις θεραπείες, τις παρενέργειες και τα προληπτικά μέτρα.

Τι είναι το απόστημα του δοντιού;
Όπως είπαμε προηγουμένως, το απόστημα του δοντιού είναι μια βακτηριακή λοίμωξη που προκαλεί έναν θύλακα πύου κάτω από τη ρίζα του δοντιού. Αυτό μπορεί να προκύψει ως αποτέλεσμα διαφόρων οδοντιατρικών ζητημάτων, όπως: ανεπεξέργαστες κοιλότητες, αποτυχημένες οδοντιατρικές εργασίες ή τραυματισμός, και αναπτύσσεται δίπλα στη ρίζα του δοντιού στα ούλα. Ένα αποστημένο δόντι θα προκαλέσει δυσφορία και πόνο στο στόμα, τα αυτιά και την περιοχή του λαιμού σας.
Εάν αρχίσετε να παρατηρείτε συμπτώματα αυτής της βακτηριακής λοίμωξης, θα πρέπει να επισκεφθείτε αμέσως τον οδοντίατρό σας, καθώς θεωρείται επείγον οδοντιατρικό περιστατικό. Η λοίμωξη θα πρέπει να παροχετευτεί είτε με μια διαδικασία απονεύρωσης είτε με εξαγωγή δοντιού. Όσο περιμένετε για το οδοντιατρικό σας ραντεβού, υπάρχουν διάφορες διαθέσιμες θεραπείες που μπορούν να βοηθήσουν στη μείωση του πόνου και της δυσφορίας.
Τύποι οδοντικών αποστημάτων
Υπάρχουν 3 διαφορετικοί τύποι οδοντικού αποστήματος:
- Περιοδοντικό απόστημα
- Περιπρωκτικό απόστημα
- Συνδυασμένο περιοδοντικό-ενδοδοντικό απόστημα
Συμπτώματα
Η πρώτη και πιο συνηθισμένη ένδειξη αποστήματος δοντιού είναι η παρουσία πόνου και δυσφορίας στην περιοχή του προσβεβλημένου δοντιού. Ο πόνος αυτός έχει περιγραφεί ως μια επίμονη, σφύζουσα αίσθηση που φαίνεται να εμφανίζεται ξαφνικά και να εντείνεται όσο περνάει η ώρα. Ένα απόστημα δοντιού μπορεί να παραμείνει ασυμπτωματικό για μεγάλο χρονικό διάστημα, ακόμη και για χρόνια, πριν προκαλέσει πονόδοντο. Ο παλλόμενος πόνος που βιώνεται τόσο στα δόντια όσο και στα ούλα μπορεί να επεκταθεί και να επηρεάσει παρακείμενες περιοχές, όπως ο λαιμός, το αυτί ή το σαγόνι, και να γίνεται όλο και πιο ανυπόφορος. Αυτή η δυσφορία μπορεί να επηρεάσει τις φυσιολογικές δραστηριότητες, όπως η μάσηση ή το φαγητό.
Το πρήξιμο στην άνω ή κάτω γνάθο μπορεί να γίνει εμφανές όταν η ασθένεια επιδεινωθεί και προκαλέσει την αύξηση των λεμφαδένων στην περιοχή. Επιπλέον, οι άνθρωποι μπορεί να εμφανίζουν συχνούς πονοκεφάλους, ναυτία, πυρετό, κακή αναπνοή και δυσάρεστη επίγευση όταν τρώνε. Μπορεί επίσης να γίνουν ευαίσθητοι σε ζεστά και κρύα γεύματα και ποτά.
Αιτίες & παράγοντες κινδύνου
Τα αποστήματα των δοντιών προκαλούνται κυρίως από ανεπεξέργαστες κοιλότητες, τερηδόνα, τραυματισμό του δοντιού ή αποτυχημένες οδοντιατρικές εργασίες. Είστε πιο επιρρεπείς στο να αναπτύξετε κοιλότητες εάν:
- Καταναλώνετε μια διατροφή πλούσια σε ζάχαρη και υδατάνθρακες
- Κακή οδοντική υγιεινή
- Αναπνοή από το στόμα
- Κάπνισμα ή χρήση ναρκωτικών
- Χρήση αντιβακτηριακών προϊόντων οδοντικής υγιεινής που διαταράσσουν το στοματικό μικροβίωμα
- Έλλειψη βιταμίνης Κ2 και D3
- Βλάβη στα δόντια ή στη γνάθο
Εάν παραμελήσετε την οδοντική σας υγεία, μπορεί να δημιουργηθούν κοιλότητες και μια ανεπεξέργαστη κοιλότητα μπορεί να βλάψει τον πολφό, δηλαδή το κέντρο του δοντιού, όπου βρίσκονται τα αιμοφόρα αγγεία και τα νεύρα. Όταν τα βακτήρια εισέρχονται σε αυτή την περιοχή προκαλούν φλεγμονή, πρήξιμο και πύον. Όταν συμβαίνει αυτό, η ζημιά μπορεί να αντιστραφεί, αλλά όταν προκαλείται από αποτυχημένη οδοντιατρική εργασία, η ζημιά έχει γίνει και δεν μπορείτε να ανακτήσετε το δόντι.
Όταν η πίεση αρχίσει να αυξάνεται, θα αρχίσετε να αισθάνεστε έναν οξύ πόνο στο σαγόνι σας. Σε αυτό το σημείο, το απόστημα έχει σχηματιστεί και θα πρέπει να αποστραγγιστεί από έναν επαγγελματία, προτού προκαλέσει περαιτέρω βλάβη. Μετά την αποστράγγιση, ο πόνος θα υποχωρήσει, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι θα υποχωρήσει και η λοίμωξη. Επιπλέον, θα πρέπει να αντιμετωπιστεί στις πρόσθετες επισκέψεις που θα σας ορίσει ο οδοντίατρος.

Θεραπείες
Ανάλογα με τη σοβαρότητα της ασθένειας, ο οδοντίατρός σας θα σας συνταγογραφήσει πρώτα παυσίπονα φάρμακα για τη μείωση της μόλυνσης και, στη συνέχεια, θα χρειαστεί να πραγματοποιήσει απονεύρωση ή εξαγωγή δοντιού για να αντιμετωπίσει το απόστημα του δοντιού και να ανακουφίσει τον πόνο. Αργότερα, θα χρειαστεί μια διαδικασία οδοντικού εμφυτεύματος για να αντιμετωπιστεί αυτό το ζήτημα.
Το απόστημα του δοντιού δεν θα υποχωρήσει από μόνο του μόλις αναπτυχθεί. Μπορεί να σπάσει από μόνο του, γεγονός που θα ανακουφίσει τον πόνο και θα σας κάνει να νομίζετε ότι το πρόβλημα έχει εξαφανιστεί, αλλά αυτό δεν είναι αλήθεια. Επιπλέον, ας ρίξουμε μια ματιά στις πιθανές θεραπείες που μπορεί να χρησιμοποιήσει ο οδοντίατρός σας για τη θεραπεία του αποστήματος των δοντιών.
Αντιβιοτικά
Ο πόνος του αποστήματος των δοντιών συνήθως αντιμετωπίζεται με αντιβιοτική αγωγή, η οποία χρησιμεύει για την ανακούφιση του οιδήματος και της φλεγμονής. Τα αντιβιοτικά χρησιμοποιούνται πλέον λιγότερο συχνά λόγω της αύξησης της ανθεκτικότητας στα αντιβιοτικά που προκλήθηκε από την κακή χρήση τους τα προηγούμενα χρόνια. Ως αποτέλεσμα, οι γιατροί μπορεί να αποφασίσουν να αναβάλουν την παροχή αντιβιοτικών μέχρι να καθορίσουν τη διάγνωση της λοίμωξης. Είναι σημαντικό να κατανοήσετε ότι τα αντιβιοτικά δεν θεραπεύουν τα αποστήματα των δοντιών, αλλά παρέχουν ανακούφιση από τον πόνο και λειτουργούν ως τσιρότο μέχρι να πραγματοποιηθεί μια πιο αποτελεσματική διαδικασία, όπως εξαγωγή ή απονεύρωση.
Φάρμακα ανακούφισης από τον πόνο
Όπως αναφέραμε προηγουμένως, τα παυσίπονα και τα αντιβιοτικά συνταγογραφούνται μόνο για να παρέχουν προσωρινή ανακούφιση πριν από μια διαδικασία απονεύρωσης ή εξαγωγής δοντιού. Τα πιο αποτελεσματικά παυσίπονα για τον οδοντικό πόνο είναι τα μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη φάρμακα και η παρακεταμόλη, τα οποία χρησιμοποιούνται επίσης για τη θεραπεία των αποστημάτων των δοντιών. Τα πιο συχνά συνταγογραφούμενα φάρμακα από τους οδοντιάτρους για την ανακούφιση του πόνου και της δυσφορίας είναι
- Ιβουπροφαίνη (Advil)
- Ναπροξένη (Aleve)
- Celecoxib (Celebrex)
- Ασπιρίνη (Motrin)

Διαδικασία απονεύρωσης
Η πιο συνηθισμένη μέθοδος θεραπείας μιας λοίμωξης που έχει εξελιχθεί σε απόστημα δοντιού είναι η απονεύρωση. Το απόστημα του δοντιού αναπτύσσεται μόνο όταν ο πολφός του δοντιού σας είναι νεκρός και δεν μπορεί να ανακτηθεί. Οι περισσότεροι οδοντίατροι θα προσπαθήσουν να σώσουν την εναπομείνασα δομή του δοντιού με μια απονεύρωση πριν από τη θεραπεία του αποστήματος του δοντιού σας. Κατά τη θεραπεία ενός οδοντικού αποστήματος, η ενδοδοντική θεραπεία συνήθως επιλέγεται ως πρώτη επιλογή.
Όταν ένας οδοντίατρος σκέφτεται να εκτελέσει μια διαδικασία απονεύρωσης σε έναν ασθενή, αξιολογεί προσεκτικά διάφορους βασικούς δείκτες επιτυχίας. Αυτοί οι δείκτες βοηθούν να διασφαλιστεί ότι η διαδικασία είναι ασφαλής και πιθανότατα αποτελεσματική. Ορισμένοι από τους παράγοντες που λαμβάνουν υπόψη τους περιλαμβάνουν:
- Διαχειρίσιμα οδοντικά κανάλια: Ο οδοντίατρος αξιολογεί κατά πόσον τα κανάλια μέσα στο δόντι μπορούν να επεξεργαστούν αποτελεσματικά. Τα περίπλοκα ή ασυνήθιστα διαμορφωμένα κανάλια μπορεί να αυξήσουν τον κίνδυνο επαναμόλυνσης και μπορεί να επηρεάσουν την απόφαση να προχωρήσει σε απονεύρωση.
- Ασβεστοποίηση: Η απουσία ασβεστοποιημένων καναλιών αποτελεί θετικό δείκτη, καθώς η ασβεστοποίηση μπορεί να καταστήσει δύσκολη την πρόσβαση και τη θεραπεία της μολυσμένης περιοχής μέσα στο δόντι.
- Πιθανότητα επιτυχίας: Λαμβάνοντας υπόψη παράγοντες όπως η έκταση της λοίμωξης και η κατάσταση της δομής του δοντιού.
- Προηγμένη απεικόνιση: CBCT (CBCT) χρησιμοποιούνται συχνά για να παρέχουν μια εξαιρετικά ακριβή και λεπτομερή εικόνα της ανατομίας της ρίζας του δοντιού. Αυτή η προηγμένη απεικόνιση βοηθά τον οδοντίατρο να σχεδιάσει και να εκτελέσει τη διαδικασία απονεύρωσης με ακρίβεια.
Είναι σημαντικό να σημειωθεί ότι μετά από μια απονεύρωση, είναι κοινή πρακτική να προστατεύεται το δόντι από πιθανή θραύση με την τοποθέτηση οδοντικής στεφάνης. Η στεφάνη συμβάλλει στην ενίσχυση της δομής του δοντιού και στην αποτροπή τυχόν ζημιών που θα μπορούσαν να προκύψουν λόγω του ότι το δόντι γίνεται πιο εύθραυστο μετά την αφαίρεση του πολφού του. Αυτό το τελικό βήμα στη διαδικασία απονεύρωσης εξασφαλίζει τη μακροπρόθεσμη σταθερότητα και λειτουργικότητα του επεξεργασμένου δοντιού. Οι ασθενείς θα πρέπει να συζητήσουν τη συγκεκριμένη περίπτωσή τους με τον οδοντίατρό τους για να κατανοήσουν την αναγκαιότητα μιας οδοντικής στεφάνης και τη συνολική επιτυχία της διαδικασίας απονεύρωσης.
Οφέλη:
Η οδοντική στεφάνη είναι απαραίτητη για τη διατήρηση της θεμελιώδους αντοχής ενός δοντιού και τη διασφάλιση ότι η μάσηση και η ορθοδοντική ανάπτυξη δεν επηρεάζονται. Μια εφικτή εναλλακτική λύση σε πιο ακραίες διαδικασίες όπως η εξαγωγή δοντιών είναι αυτή η μη επεμβατική μέθοδος. Η εξαγωγή ενός δοντιού θεωρείται πιο δαπανηρή και επεμβατική από τη διενέργεια μιας διαδικασίας απονεύρωσης. Ένα άλλο πλεονέκτημα της εκτέλεσης μιας απονεύρωσης είναι η πρόληψη της απώλειας οστού. Συμπερασματικά, η επιλογή μιας οδοντικής στεφάνης και ενός εμφυτεύματος μπορεί να είναι η καλύτερη επιλογή για τη διατήρηση της στοματικής υγείας.

Κίνδυνοι:
Η διαδικασία απονεύρωσης, αν και συχνά είναι αποτελεσματική για την αντιμετώπιση οδοντιατρικών προβλημάτων, συνεπάγεται ορισμένες εκτιμήσεις. Ένας πιθανός κίνδυνος, ο οποίος πρέπει να ληφθεί υπόψη, είναι ο μη σωστός καθαρισμός, ο οποίος μπορεί να αφήσει πίσω του βακτήρια. Αυτό μπορεί να οδηγήσει σε περαιτέρω ανάπτυξη της λοίμωξης.
Θα πρέπει επίσης να εξετάσετε τον κίνδυνο κατάγματος του δοντιού μετά από μια απονεύρωση, καθώς η δομή του δοντιού μπορεί να γίνει πιο εύθραυστη. Επιπλέον, η ανάπτυξη μιας νέας λοίμωξης μπορεί να έχει χρόνιες επιπτώσεις και μπορεί να οδηγήσει σε συστηματική λοίμωξη.
Επιπλέον, η επιτυχία μιας διαδικασίας απονεύρωσης εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από τη σωστή εκτέλεσή της. Λάθη όπως η υποπλήρωση ή η υπερπλήρωση της πληγείσας περιοχής μπορεί να αποτύχουν, καθιστώντας αναγκαία πρόσθετες διαδικασίες όπως μια δεύτερη απονεύρωση ή ακόμη και εξαγωγή δοντιού. Ως εκ τούτου, είναι ζωτικής σημασίας να σταθμίσετε αυτούς τους παράγοντες και να συμβουλευτείτε έναν οδοντίατρο για να λάβετε τεκμηριωμένες αποφάσεις σχετικά με τις θεραπείες απονεύρωσης, λαμβάνοντας υπόψη όλους τους πιθανούς κινδύνους και τα αποτελέσματα.